جدول جو
جدول جو

معنی حسین زوزنی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین زوزنی
(حُ سَ نِ زو زَ)
ابن احمد بن حسین. متوفی 486 هجری قمری صاحب ’المصادر’ وشرح معلقات و ترجمان قرآن در هدیه العارفین ج 1 ص 310کتابی بنام کتاب اللغهالفارسیه به او منسوب داشته است. رجوع به مقدمۀ این لغتنامه و روضات ص 238 شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

حسین زنوزی
(حُ سَ نِ زَ)
ابن عبدالله. برادر ملا علی زنوزی مدرس حکیم است و باتفاق ملا حسن محلاتی و ملا هاشم کاشی تقویم استخراج کرد. (ذریعه ج 8 ص 219 از المآثر و الاّثار ص 220)
لغت نامه دهخدا
حسین قزوینی
(حُ سَ نِ قَزْ)
ابن سید مهدی بن حسن بن احمد حسینی حلی فقیه اصولی ادیب شاعر. متولد در حله 1268 هجری قمری 1852/ میلادی و متوفی در 21 ذیحجه 1325 هجری قمری 1908/ میلادی او راست: حاشیه بر رسائل شیخ مرتضی انصاری و بر شرح لمعه و ’مقدمهالواجب’ و دیوان شعر. (اعیان الشیعه ج 27 ص 290) (شعراء الحله خاقانی ج 2 ص 123) (معجم المؤلفین)
ابن ابراهیم بن معصوم بن میر فصیح حسینی تبریزی. درگذشتۀ 1207 هجری قمری 1793 میلادی استاد بحرالعلوم درگذشتۀ 1212 هجری قمری او راست: اختیارالمذهب و جز آن. (ذریعه ج 1 ص 180 و 366 و 373) (روضات ص 183) (نجوم السماء ص 217) (اعلام زرکلی ج دوم ص 247). و رجوع به قزوینی حسین شود
لغت نامه دهخدا
حسین فوزی
(حُ سَ فَ)
او راست: السراج الوهاج عن ذکر العوائد و حقوق الزواج که در 1310 هجری قمری 1892/ میلادی تألیف کرده است. (معجم المؤلفین از فهرست کتاب خانه ازهر ج 6 ص 28)
لغت نامه دهخدا
حسین عونی
(حُ سَ نِ عَ)
ابن عبدالله شمّری بن محمد بن احمد از ادبای عراق بود. نیاکانش ساکن کردستان بوده و پدرش به بغداد آمده وی در آنجا متولدگردید و مدتی قاضی نجف بود و در اعظمیۀ بغداد در سن شست سالگی درگذشت. تألیفهایی در معانی و بیان و منطق دارد. (اعلام زرکلی ج 2 ص 273) (معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا